woensdag, oktober 04, 2017

De 7km club

Gisteren fietste ik voorbij de nieuwe fietscampagne.


Hmmm.
Mooi mooi mooi.

Maar later krijg ik dan zo van die leijke gedachten.

Wij zijn al ons hele leven lid: mijn allerliefsteke, ik en bijna al onze kinderen.

Waar blijft ons ledenvoordeel?

Graag zag ik dat in natura onder de vorm van fietsbare en veilige infrastructuur.

En respect. Veel respect.
Vooral van Vlaamse ingenieurs en beleidsvoerders die heel de week met hun salariswagen gaan werken, met hun salariswagen de kinderen wegbrengen en met hun salariswagen gaan fitnessen. En die enkel in het weekend eens op hun koersfiets springen.

Wat meer "Practice what you preach" dus en wat minder ivoren toren.

Want wanneer worden eindelijk de maatregelen aangekondigd die Vlaanderen zal nemen om volop te gaan voor nul fietsverkeersdoden? Is er al veel veranderd sinds de Go For Zero actie? Of gaat de nieuwe fietsoversteekmarkering veel veranderen?

Ik vrees van niet.

Het is  duidelijk waar de balans ligt in de keuze tussen enerzijds het conflictvrij maken van kruispunten en anderzijds vlotte autodoorstroming garanderen. Het EN-EN principe is moordend, dat werd maandag nog maar eens duidelijk in Antwerpen.

1 opmerking:

  1. Het voorruitperspectief zit sterk ingebakken bij onze overheden. Ook al spreken ze af en toe over hun mooie nieuwsjaarsvoornemens, zoals de 7km-club en de Go For Zero campagne. De rest van het jaar blijft het duidelijk enkel bij voornemens.

    Het hoeft dan ook niet te verwonderen dat er in België dubbel zo veel auto's jaarlijks worden verkocht dan in Nederland (die de helft meer inwoners hebben).

    BeantwoordenVerwijderen