Ik dacht tot dit weekend dat het kruispunt op de hoek van onze straat er niet zo fietsvriendelijk bijligt. Een hoek heeft nogal een grote radius, waardoor je bijvoorbeeld geen straat van 6 meter breed maar wel een van 12 meter breed moet versteken, en dat het zebrapad en het fietspad elkaar ergens op straat kruisen. Automobilisten maken hiervan gebruik om fietsers steevast geen voorrang te verlenen heb ik zo al gemerkt. Vooral vervelend omdat er op een andere hoek een winkel is die toch wel wat autoverkeer aantrekt en als je probeert over te steken met een karavaan met 5 kinderen op de fiets.
Maar om een wielerkoers te organiseren is zo een bocht wel veel beter, hij kan dan met een grotere snelheid genomen worden zoals je op de foto ziet. AHA! Daarom zitten we dus 364 dagen met een gevaarlijk kruispunt, voor 1 dagje koers.

Sporen

Toen we jaren geleden in Wijgmaal kwamen wonen, was het fietspad langs de vaart amper 1 meter breed. Op een mooie dag stond er wel 10 man van de groendienst met allemaal een schup die probeerden het fietspad van opgehoopd zand en begroeiing te bevrijden. 's Avonds was er van de 5 kilometer amper een tiental meter ontgonnen. De volgende dagen reed er een tractor met een grote stalen bezem enkele malen over de rest en zie: het fietspad bleek wel meer dan 2 meter breed te zijn. De jaren daarna werd het onderhoud weer minimaal: de rand waar het gras in de berm groeit wordt elk jaar als het gras gemaaid is wel geborsteld, maar de kant van de straat, daar blijft het zand liggen, waardoor er weer gras e.d. kan groeien. Eenmaal per jaar werd hier wel eens vergif op gesproeid maar het zand bleef liggen waardoor er na enkele weken wel terug begroeiing op stond. Deze week was dat zand echter verwijderd, er is blijkbaar een nieuwe borstel op de stratenveger geplaats waardoor dit euvel kan aangepakt worden. Waarvoor dank. Nu op andere plaatsen nog wat minder vergif spuiten.

Grijze lucht

Zondag met de kinderen een fietstocht gemaakt naar de sport- en speldag van Gasthuisberg in het Sportkot. Dat bleek een mengeling te zijn van een muziekfestival met een pretpark a la Bobbejaanland, met als toemaatje een kompleet circus. De hele dag lag onder een grijze deken, wat langs de vaart fietsend een feerieke indruk maakte. Ik had de afstand wat onderschat, waardoor we wat later aankwamen en op tijd moesten doorgaan, want we moesten nog langs Wijgmaal Kermis passeren.

Weg met bloemen!

Al enkele jaren en tot midden vorige week stond hier een grote bos stokrozen. Een overijverige arbeider van de groendienst van Leuven verwijderde alles radicaal zonder boe of bah. Bij navraag bleek dat de beplanting er inderdaad mocht blijven staan, maar dat is nu te laat. En dan nog zeggen dat de mannen van't stad niet weten wat werken is!