Aardbeiproof

Gisteren ben ik met de kinderen nog eens langs de kant van de weg gestopt op twee bakjes aardbeien te kopen, recht van het veld. Zo vers dat ik nog even heb moeten wachten tot ze geplukt en gewogen waren. Dan ging het verder naar huis, met de aardbeien in de fietsmand vooraan.

Helaas heeft de fietsrit de houdbaarheid van de aardbeien weeral serieus verkort. Bij elke boordsteen wippen de bakjes omhoog en klotsen de aardbeien tegen elkaar, terwijl ik minder dan 10km/u rijd bij het oversteken van zijstraten wegens het begeleiden van een fietsende kleuter.

Hieronder ter illustratie het afgelegde fietstraject van aardbeiboer links naar ons huis rechts, een afstand van 1,34 km. De aardbeien moeten veertien boordstenen van 2 tot 3 cm trotseren, en een spoorwegovergang en twee niveauverschillen van 3cm op de brug.

Volgens de ambtenaren van stad Leuven zijn hoge boordstenen volkomen normaal bij het aanleggen van fietspaden. Het Vademecum fietsvoorzieningen is duidelijk onvoldoende gekend.

Het fietsbeleidsplan verzwijgt boordstenen, die zijn de komende 20 jaar dus geen prioriteit.

Wil het stadsbestuur dan echt dat we voortaan altijd met de auto aardbeien gaan kopen? Of kunnen de fietspaden eindelijk aardbeiproof worden gemaakt?