Mooi mooi mooi. Ze hebben zelfs VeloSTRAIL, een nog vlakkere oplossing voor fietsers en andere gebruikers van kleine wieltjes.
Voor fietsers een goede zaak, want in plaats van verzakkende betondallen en houten liggers die om de twee tot drie jaar moeten herlegd worden omdat de hele boel verzakt, wordt er nu gewerkt met asfalt en rubber tegels die worden vastgelegd op een lichte betonnen ondergrond. Bij vriesweer bieden de rubber tegels ook veel meer grip dan de berijpte houten balken, dat heb ik deze winter zelf kunnen ervaren.
Maar iets zegt mij dat Infrabel nog niet over de juiste know-how beschikt om dit systeem feilloos aan te leggen. Ik verklaar mij nader.
De overgang aan de Barons Descampslaan werd enkel jaren geleden vernieuwd (in 2015 of 2016).
Hieronder zie de situatie voor en na:
Eén opmerking die dadelijk te maken valt: waarom is de overgang aan de linkerkant (op bovenstaande foto) tegelijk niet wat breder gemaakt zodat voetgangers niet op de plaats van de fietsers moeten oversteken? Omdat de ingenieurs van Infrabel niet beter weten, of omdat stad Leuven niet beter weet, of allebei?
Maar afgezien van mogelijk ontwerpfouten zien we dat de bouten die de rubber tegels in lengterichting bij elkaar houden niet correct werden geborgd.
Op twee plaatsen kwam de borgpin al los door het trillen van het trein- en autoverkeer:
spoorwegovergang Baron Descampslaan, Wijgmaal |
spoorwegovergang Baron Descampslaan, Wijgmaal |
Met als gevolg dat de tegels stilletjes millimeter per millimeter uit elkaar schuiven. Gelukkig voorlopig aan de rechterkant waar er wel plaats is voor voetgangers.
spoorwegovergang Baron Descampslaan, Wijgmaal |
Toen de spoorwegovergang aan Wijgmaal station onlangs werd vernieuwd, heb ik tegen de infrabelmannen die de aanleg daar met de waterpas aan het controleren waren gemeld dat deze bouten loszaten, en ze zouden er zeker naar laten kijken.
Zouden ze wachten tot er eerst een fietswiel in de gleuf blijft steken en er een fietser spectaculair over kop gaat?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten