Den hoorn. Een monument of een wrak? Eerder het laatste. Alle kleine of losse metalen delen zijn verdwenen uit de brouwzaal, enkel het monumentale volume en de ketels blijven nog overeind. Er hingen ook twee bordjes van Agro en Industrie (de voormalige technische dienst van de Belgische Boerenbond), en ik vermoed dat mijn oudere ex-collega's hier ook de inox leidingen hebben gelegd, net zoals ze meegewerkt hadden om de nieuwere brouwzaal (ondertussen ook al afgebroken) en achterliggende gistkuipen in te richten. Het hele gebouw ademt de sfeer van de Leuvense vervallen monumentenmentaliteit uit, die maar een klein beetje opgefleurd kon worden.
Daarna ben ik met Wiebe eens rond de blok gelopen, en daarna wou hij op de Keizersberg naar het Mariabeeld gaan kijken. Helaas was dat plezier, dat ik kind nog wel heb gekend, nu niet meer mogelijk. Het lijkt erop dat je als Leuvenaar niet kan genieten van de schoonheid van je eigen stad.
Spijtig dat je eerst op een kerktoren ofzo moet kruipen, om een goed uitzicht te hebben.
Ergens lees je dan ook dat:
'Omdat de verkeerssituatie grondig wijzigt, wordt de omgeving autoluw. De open ruimte voor het douanedepot kan voor het eerst zijn pleinfunctie uitoefenen.'Ik hoop maar dat ze eindelijk eens werk gaan maken van een degelijk fietspadontwerp op dat plein, in plaats van de spaghetti die er nu ligt. Wiebe snapte er niets van, en ik kreeg het maar niet uitgelegd hoe we daar verondersteld werden te fietsen, dus zijn we te voet van het plein moeten vertrekken. Er is enkel plaats voor koning auto.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten