Bij het aanleggen van straten valt men dikwijls terug op het Standaardbestek 250 voor de wegenbouw, ons ter beschikking gesteld door Vlaanderen. Driewerf helaas werd dit precies geschreven door de Tuf-Tuf club van Bommerskonten ergens begin vorige eeuw, en is het helemaal niet geschikt voor de verander(en)de mobiliteit van de 21ste eeuw. Voor wegen die naast de schijf van de wereld liggen, zoals in de driehoek Tienen / Sint-Truiden / Landen bijvoorbeeld, is het nog bruikbaar, maar in kernstedelijk gebied loop je bij elke kruising verloren. De wortel van alle kwaad toont zich dit in onderstaand schema:
In plaats van 3 verkeersstromen te onderscheiden, namelijk snel-medium-traag, met elk hun plaats op de openbare weg, wordt het accent steeds volledig gelegd op de strook voor vlot doorgaand gemotoriseerd verkeer, en is alle rest maar bijzaak, een bermgebeuren in de rand. Het ontwerp gebeurt dan ook steeds weer als volgt: eerst tekent men een doorlopende rijbaan, als er dan nog plaats over is mag daar nog een fietspad naast, en de overschot kan dan misschien voetpad worden, als gras op het ogenblik van ontwerpen niet belangrijker is dan voetgangers.Wat men dan op de punten moet doen waar deze stromen elkaar kruisen, wordt precies pas bij het aanleggen bekeken. Het ware beter wegen aan te leggen die op lange termijn garanderen dat alle verkeer er veilig kan stromen. Nu vergeet men steevast de verkeersstromen van de zachte weggebruikers in te plannen, waardoor elk kruispunt onveilig gemaakt wordt juist voor fietsers en voetgangers! Kuruma banare is een ver van mijn bed show voor de wegenbouwers.
Enkele typische voorbeelden:
Voorbeeld A, een oversteekplaats aan een kruispunt in Holsbeek dat nog maar enkele jaren geleden volledig werd vernieuwd:
Ten gevolge van onvoldoende aandacht tijdens ontwerp vooraf en signalisatie achteraf zien we:- een bord 50km/u binnen de bebouwde kom, dus eigenlijk een beetje overbodig, en bovendien staat het op een verkeersplateau waar men eigenlijk maar 30km/u mag rijden
- de oversteekplaats voor voetgangers loop niet door over het fietspad (vademecum voetgangersvoorzieningen)
- op het eerste zicht lijkt het voetpad enkel voor steeple-chasers bereikbaar te zijn, nader bekeken blijkt het terrein achter de paaltjes privaat terrein te zijn, en is het voetpad daar maar 20cm breed, vandaar dat we er eerst over keken, of misschien is er wel geen voetpad, enkel een zebrapad
- midden op dit 20cm brede (al dan niet) voetpad staat een 20cm breed verkeersbord (D11) dat aanduidt dat het hier een gescheiden fietspad en voetpad zijn
Conclusie: verkeersstromen van zachte weggebruikers zijn niet voldoende uitgewerkt => onveiligheid!
Voorbeeld B, knooppunt Martelarenplein, Professor van Overstratenplein, Maria Theresia straat, inrit KBC-parking, inrit fietsenstalling voor 5000 fietsen met fietspunt:
Fietspad en voetpad hadden minimaal rechtdoor moeten lopen tot op het Martelarenplein, wat ook zo was voor de bouw van deze visbak en inrit. Bovendien had er ook nog wat plaats moeten voorzien zijn voor de verkeersstroom links-rechts (op de foto) te laten kruisen met de verkeersstroom rechtdoor.Voorbeeld C: vernieuwde Stationsstraat in Wijgmaal
- de rijbaan is vlot te gebruiken, voetgangers echter hebben geen verlaagde stoepranden om over te steken, ook niet aan de inrit van de parking als ze gewoon de Stationsstraat volgen.- fietsers die de Casinolaan in- of uitrijden moeten telkens een boordsteen van 5cm op of af
Voorbeeld D: Vuurkruisenlaan
Er is hier een oversteekplaats voor voetgangers voorzien, met lichten en heel de rim-ram, er is echter helemaal geen voetpad voor de voetgangers, enkel een tweerichting fietspad. Gezien de ontwikkelingen aan de Vaartkom toch wel een spijtige vergissing. Zijn dit de 'velostrades' van Robbeets? Waar zijn de 'voetostrades' dan?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten