Verhardingen

Voor fietspaden in parken en natuurlijke gebieden wordt vaak doorlatende verharding voorgeschreven. Dikwijls wordt dit dan een soortement dolomietverharding. Dit ongetwijfeld op andere plaatsen doeltreffende materiaal is helaas ongeschikt voor drukke fietswegen, want na korte tijd ontstaat reeds een oneffen wegdek, met velerlei probleempunten. Enkele voorbeelden van dolomietverharding aan de SportOase.

Op hellingen spoelt het weg, waardoor vaste elementen zoals deksels, onaanvaardbaar hoger komen te liggen. Als de helling steil is, worden zelfs dwarse of overlangse geulen gevormd. Voor de ervaren GR-routewandelaar of bergbeklimmer geen probleem omdat hij er maar één keer en traag wandelend passeert, maar voor de dagelijkse functionele fietstrip betekent dit elke dag weer kommer en kwel.

Onderhoud is nodig wegens vorming van plassen, en bijgevolg putten. Helaas is onderhoud duur, en wordt altijd uitgesteld. Want eigenlijk moet men het hele pad losfreezen, materiaal bijvullen en terug platwalsen

Bij vries en sneeuw en ijs: wordt hier gestrooid? Als er al geveegd wordt blijft er toch sneeuw liggen door de vele oneffenheden. Een dunne laag sneeuw is dan weer geen probleem omdat deze met de kiezel gemengd geraakt.

Deze wegen worden dan ook nog meestal gepland en uitgetekend door parkaanleggers, die geen fluit verstand hebben van mobiliteit of een fietsvademecum, getuige hiervan de bochten van 90° die men telkens tegenkomt Dit is niet enkel een Leuvens fenomeen.

Onderaan de helling moet je als fietser naar rechts of naar links. Optisch lijkt het pad wel gewoon de drukke ring te kruisen en stadinwaarts te leiden.

In Wijgmaal was de Dreef ook eerst met steenslag uitgevoerd, maar door het autoverkeer (Steinerschool, Daelhof) ontstonden hier altijd grote putten die moesten worden gerepareerd. Vorig jaar september heeft de stad de volledige weg gefreesd en er cement doorgedraaid. Nu is er een stabilisee-uitvoering van een steenslagverharding aangelegd. Helaas zijn de bandensporen van de buldozers nu ook voor jaren vastgelegd. Alleen maar omdat men geen verhard en comfortabel fietspad wou aanleggen. Ondertussen zijn er toch al terug putten.