Een (oude) theorie beweert dat platte banden worden veroorzaakt door scherp spul (denk aan glasscherven, metaal afval, doorns) dat aan de fietsband blijft plakken en dat omwenteling na omwenteling door de buitenband wordt geduwd tot er een gaatje in de binnenband zit, of door je tubes.
Eén manier om dit te voorkomen is om in het wielspoor van de auto's te rijden, omdat rommel zich aan de kant van de rijbaan ophoopt. Een andere is het borstelen of schrapen van de banden tijdens het rijden.
Op oude patenten ziet dat er zo uit:
Je kan onderweg (of erna) gerust nog andere fietsonderdelen borstelen.
Maar wat ijzerdraad en menselijke vernuft doet ook goed zijn werk, hier vind je enkele commerciële modellen uit de periode van 1890 tot 1970. Ik heb zelf nog nooit een fiets gezien waarop ze gemonteerd waren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten