Alsof ons huis nog niet uitpuilt van ouders met hun rommel, of kinderen en hun rommel, kwam Kasper maandag te voet van school, omdat hij een oude step op zijn fiets had geladen. Het was een kadootje voor Wiebe. De genetisch aandrang om alles onderweg te verzamelen steekt bij de volgende generatie zijn kop reeds op.
Elke dag moet ik zelf weer vechten tegen deze genetische aandrang om dingen op straat op te rapen, bij te houden, te sorteren, te recycleren of gewoon bij het huisvuil mee te nemen. Ik wil toch niet worden zoals mijn oude vader, die zelf zijn huis bijna niet meer binnen kan omdat er zoveel staat dat misschien ooit nog wel eens kan gebruikt worden voor dit of voor dat. Op aandringen van zijn vriendin doet hij nu al geregeld iets weg (dat geeft hij dan aan mij, awel merci).
Mijn vrouw zegt dat het allemaal brol is. Ze heeft gelijk natuurlijk, maar het is wel nuttige brol. Of wat dacht je van ... (voorbeelden van recyclage waar ik nu niet op kan komen). Had ik ooit wiskunde-houtbewerking kunnen studeren, dan was ik nog handiger in het verwerken van deze brol tot nuttige voorwerpen, denk ik nu.
Om echter te bewijzen dat ik er weldegelijk afstand van kan nemen zal ik zaterdag met een volgeladen koffer naar het containerpark rijden, de kinderen zullen kunnen getuigen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten