Toen ik gisteren op school kwam om de kinderen af te halen, begonnen de kinderen allemaal tegelijk te vertellen over hoe Maarten door het venster van de klas in de voortuin was gesprongen om twee fietsdieven te pakken. Na een achtervolging met de fiets, en met hulp van ouder Jeroen werden ze gepakt. Sinds het begin van de week verdwenen er al fietsen uit de voortuin, de meeste werden bij de twee daders gerecupereerd.
Toen wij pas op school kwamen (nu toch al 6 jaar geleden), stonden de fietsrekken nog op de speelplaats. Toen er meer plaats nodig was voor de speelplaats van een groeiende school, werden deze naar de voortuin verhuisd. Nu moesten alle fietsers wel langs de Aarschotse steenweg passeren, wat wij als oudergroep toch niet zo heel veilig vonden. Liefst hadden wij een fietsingang gezien weg van de steenweg, waar er geen kruisende verkeersstromen fietsers/auto's zijn. Op aanbeveling van de politie, die ons vertelde dat een afgesloten stalling veiliger was, zijn we dan op zoek gegaan naar verschillende mogelijkheden: Op het grasperk naast het school (eens gaan navragen bij de groendienst), in de voortuin of ... langs de andere zijkant waar de school paalt aan een sportzaal. Eerst heb ik dan een brief geschreven naar het schepencollege, waarna zij akkoord gingen dat er een fietsenstalling mocht ingericht worden naast/achter de sportzaal, met een ingang langs achter in een rustige wijk. Auto's zouden kinderen dan op de parking af kunnen zetten, zoals ze nu ook doen, en dan ook langs achter naar binnen gaan. Dat plan is met de werkgroep verkeer gedetailleerd uitgewerkt in een verkeersplan.
De technische dienst ging een en ander eerst verharden, toen na vijf en zessen het werk was aangekondigd, werd het weer eens uitgesteld wegens het plaatsen van borden 30km/u aan alle schoolpoorten. Maar uiteindelijk was dat in orde. Toen heb ik nog een jaar erover gedaan om de poort te plaatsen. Mea culpa, dat had sneller gekund als de verharding eerder was gebeurd, mijn 4/5de ouderschapsverlof was net opgebruikt en de verbouwingen thuis liggen nog steeds te wachten. Nu moeten er enkel nog afspraken voor het sleutelbeheer gemaakt worden met de concierge van het sportgebouw, en dat blijkt nog de hardste noot om te kraken. Ondertussen is er al een kind voor school overhoop gereden, en nu hebben we net een fietsdiefstallenplaag achter de rug. Als nu nog het stadsbestuur zou wakker schieten en een kleine moeite doen, dan komt het wel in orde.
En anders zullen we het pleintje ludiek moeten bezetten met heel veel media-aandacht, dat helpt soms om de zaken wat te versnellen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten