Ik heb het eerste deel van mijn bewuste jeugd (4-11j) doorgebracht in Kempen(D) omdat onze pa een beroepsmilitair was. Daar hebben we op twee plaatsen gewoond aan de rand van de stad. Wat ik me vooral herinner is het middeleeuwse karakter van deze kleine stad: in het centrum ligt een kleine ring met daarbinnen Kerk, Stadhuis en Burcht. Kerk en Stadhuis zijn verbonden door 1 grote (winkel)wandelzone. Ook een oude stadpoort is bewaard. De ring is een tweevaksbaan die in 1 richting rondgaat, er is dus plaats voor een groene gordel gebleven, voor fietsers en wandelaars.
Hoe meer ik de geschiedenis van Leuven bestudeer, hoe meer het opvalt dat (vooral sinds 1950) alle beschikbare ruimte wordt ingenomen door koning auto (en bus). Straten werden rechtgetrokken, oude gebouwen moesten wijken, ons historisch patrimonium stond iedereen in de weg. Het Leuven dat we nu hebben is een onleefbare mix van een middeleeuws grondplan, verstikt door gemotoriseerd verkeer. Het laatste restant van onze stadsomwalling moest sneuvelen voor de aanleg van de Boudewijnsnelweg zodat we ''en masse' met de auto naar expo 58 konden rijden. Ook Boerenbond en KUL-ziekenhuizen mochten zomaar een historisch deel van Leuven platgooien om niet meer dan een parking aan te leggen. Gelukkig bleef er nog iets overeind op het stadhuis en Sint-Pieterskerk na. Het aantal kerken en kloosters dat de afgelopen 200 werd gebouwd en terug afgebroken is duizelingwekkend. In andere steden werden die ook niet altijd zo grondig afgebroken als in Leuven: telkens werd alles tot en met de fundering verwijderd.
In gedachten dwaal ik dikwijls door het historische Lovanium, daarom heb ik vandaag het boek 'Lovanium' van Justus Lipsius gekocht om eens te lezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten