Stuurloos

Een tijdje geleden viel het mij op dat er in Leuven veel fietsers zonder stuur moesten rondrijden, want langs het fietspad tussen Wijgmaal en Leuven lagen in de berm meerdere fietssturen. Ze lagen ook niet elke dag op dezelfde plaats. Spontaan moest ik aan de wereldreizende tuinkabouter van Amelie Poulain denken, maar na ze enkele keren voorbij te hebben gereden dacht ik wel te mogen constateren dat het hier geen kunst- of ander zinnig project betrof, en laadde ik ze in mijn fietszakken. Enkele hadden via de tam-tam zeker schrik gekregen en waren de volgende dagen niet meer te vinden. Dit was mijn vangst:
Afgelopen weekend logeerden we in het provinciaal domein van Chevetogne, waar in het bos ook zomaar fietssturen opdoken, die elke keer bij het passeren van plaats waren veranderd.
Dat bleek echter een practical joke van een vriendin te zijn die bovenstaand verhaal van de kinderen had vernomen, en die wat sturen bij Velo was gaan halen om er een soort sporentocht mee te organiseren. De kinderen hadden ze echter allemaal al opgeraapt en zijn ze heel fier aan mij komen afgeven, 'voor mijn verzameling'.