Kubisme (1)

Wanneer gemeentediensten en overheidsdiensten fietspaden ontwerpen, doen ze dat altijd met de beste bedoelingen, maar dikwijls loopt het toch mis, zoals hier. Momenteel ziet het er aan het station van Herent zo uit:

De paaltjes (en ook de pijnlijke pijl) werden verplaatst, maar niet verwijderd, terwijl ze eigenlijk niet op een fietspad thuishoren. Zelfs niet vlak ernaast. Schuwafstand. Een beetje verder werden ze zelfs helemaal niet verplaatst, en nemen ze nog onnodig veel ruimte voor de fiets in.

Waarschijnlijk had iemand ergens al wel eens iets gelezen over een minimale breedte, maar niet over obstakelvrij zijn en schuwafstanden, noch over minimale draaicirkels. Dan krijg je vanzelf manifestaties van fietspadkubisme. Op onderstaande foto moet je als fietser de Leuvenseweg op de voorgrond oversteken, en daarna een hoek kleiner als 90° naar rechts maken om de Mechelsesteenweg over te steken. Aan de overkant mag je dan weer een mooie rechte hoek naar links nemen. De rijbaan daarentegen loopt altijd mooi vloeiend verder.

Ook op het kruispunt van de Mechelsesteenweg / Gebroeders Massantstraat / Winkselsesteenweg zien we kubisme:

Om vanuit de Winkselsesteenweg, waar ik stond om de foto te nemen, naar de Gebroeders Massantstraat te fietsen (rechtdoor aan de overkant), moet je hier eigenlijk het fietspad oprijden, mee naar links volgen, achter de bosjes (helemaal links op de foto) terug naar rechts, de Gebroeders Massantstraat oversteken en dan links inrijden. Menig fietser blijft hier dus gewoon op de rijbaan rijden. De eerste keer dat ik hier met de fiets langskwam, reed ik braaf het fietspad op. Daarna de eerste rechte bocht naar rechts, en daar reed ik plots in de Mechelsesteenweg. Gefuikt.