Bij alle ontwerpen van Leuvense fietsbruggen die ik al heb gezien, valt mij vooral de rechtlijnigheid en hoekigheid op. Waar komt die toch vandaan? Een fietser vraagt niet naar een strakke lijn, hij rijdt op twee wielen zelf nooit volledig rechtlijnig, vooral bergop zwaddert hij maar wat heen en weer. Mountainbikers rijden ook niet op rechte autostrades bergop en bergaf, neen, bochtig en moeilijk werk vinden ze uitdagend en tof. Wielrenners rijden ook geen rechte wedstrijden van start naar finish, eventueel met hoeken van 90° onderweg. Waarom ontwerpen wij dan steeds alles zo recht? Het getuigt mijn inziens van een architecturale arremoei als we enkel in legoblokjes kunnen denken. Misschien moeten we ons eens dringend laten inspireren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten