In Vlaanderen wordt het aanleggen van fietsinfrastructuur dikwijls gekoppeld aan andere ( en grotere) infrastructurele werken. Logisch, want eerst een straat heraanleggen en dan terug openleggen om de riolering te vervangen is een beetje raar, pure geldverspilling. In de tijd van de compensaties tussen Vlaanderen en Wallonië was dat misschien nog gebruikelijk, of was er nog het geld voor.Nu ka, dat niet meer.
Men begint fietspaden zo veilig en comfortabel mogelijk te ontwerpen. Tijdens de vordering van het project gebeurt er qua doelstelling een vervaging tussen de afzonderlijke projecten. Het wordt één project. Eén budget. Het grote project kannibaliseert het kleine project. Het budget voor fietsinfrastructuur was om te beginnen al maar peanuts tegenover het grotere project. Het kan altijd nog minder.Met de aalmoesfactor wil ik een getal kunnen plakken op de kannibalisatiegraad van het grote project naar het kleinere fietsproject. Wat blijft er nog voor de fietser over nadat alle werken gedaan zijn. Met welke kruimels moet de fietser zich voor zijn infrastructuur tevreden stellen?
Ik verduidelijk aan de hand van een voorbeeld. Vorige zondag fietste ik in Gent, van het Sint-Pieters station naar de Blaarmeersen. Onderweg passeerden we het Draisine-punt van collega blogger Fietsbult.
DriesO Says:
Voor de duidelijkheid: wat je ziet op de foto is geen extra fietsverbinding, maar een vervanging van de rustieke oude metalen fietsbrug + onderdoorgangen die de NMBS in 2004 bij de werken aan de spoorwegbrug over de Leie (Sneppebrug) heeft afgebroken.
Men beloofde toen om tegen 2005 een fietsbrug te hebben, maar dat ging helaas over een brug met trappen.
Uiteindelijk heeft het zes jaar lang geduurd om deze fietsverbindingen te herstellen. Al die zes jaar zijn de fietspaden over de nieuwe spoorbrug over de Ringvaart onderbenut moeten blijven…
Uit herkenbaarheid trok ik enkele foto's van de aansluitingen tussen fietspad, brug, voetpad, ... . De rest van de week bleef dat een beetje sudderen in het onderbewuste, maar oneindig omwentelend kwam het terug naar boven gezwommen. Ik werd er deze morgen zelfs van wakker.
Aalmoesfactor. Er zijn ingenieurs voor bruggen. Zij bouwen stevige kunstwerken voor autostrades, treinen, ... Er zijn ingenieurs voor wegen. Zij bouwen autostrades, steenwegen. Waar zijn de ingenieurs voor fiets- en voetpaden? Dat is blijkbaar iets voor kneusjes. Niemand wil het doen. Het is maar een kruimeltje dat erbij komt. Het wordt dan maar uitbesteed aan een landschapsarchitect, of de plaatselijke technische dienst van de gemeente. Mooie plannetjes met muurtjes en beplanting krijgen we te zien. Een architecturaal spanningsveld. Wat betreft fietsbaarheid heb ik soms meer vertrouwen in kinderen van de kleuterklas. De fietsinfrastructuur van de Sneppebrug krijgt van mij een quotering van 42 (zie lager).
We breken onze kritiek even in hapklare brokken.
Breedte fietspad: 2m10 (schat ik). Het toekomstig functioneel/recreatief gebruik door fietsers en voetgangers schreeuwt om een minimum van 3m. Dit kan nog aangepast worden.Ook moeten keermuren best op een afstand van het fietspad staan (schuwafstand, zie Vademecum)
Aansluiting fietspad kant Snepdijk. Te smal, te kleine binnenstraal voor hoofdgebruik = van fietspad naar onderbrug en terug. Je komt van rechts op de foto, en dan moet je je bocht maken tussen de paaltjes.
Aansluiting fietspad kant Snepkaai. Te smal. Te hoekig. Te veel verplichte zigzagbeweging.
Fietsoversteekplaats op de Snepkaai ontbreekt. Opstelpaats aan FOP ontbreekt. Hinderlijke paaltjes.
Onderbrug. Aansluiting brug op oevers is te hoekig, geen gemakkelijk gemengd verkeer mogelijk. De voetganger die gemakkelijk korte bochten kan maken, krijgt een afgeronde trap. De fietser die plaats nodig heeft om degelijk zijn bochten te nemen krijgt een hoekig zigzag parkoers.
Schaalverdeling aalmoesfactor
Indien een tweede getal wordt opgegeven, is het eerste getal de aalmoesfactor nu en het tweede getal de aalmoesfactor die gehaald kan worden indien enkel de fietspadinfrastructuur heraangelegd zou worden
0: fietsinfrastructuur is ontworpen en uitgevoerd conform fietsvademecum, met gebruiksgemak en doelmatigheid als toetje erbovenop. Zoals het er bijligt kan het er jaren tegen, ook een verdubbeling of meer van het fietsverkeer zal later geen problemen opleveren. Dit is de norm. Foto's ervan zijn zo bruikbaar in een handboek 'goede praktijkvoorbeelden'.
1: fietsinfrastructuur is grotendeels ontworpen en uitgevoerd conform fietsvademecum, met enkele kleine missers. Voorbeelden zijn onjuiste signalisatie, onnodige paaltjes of hoekige aansluitingen.
2: fietsinfrastructuur is deels ontworpen en uitgevoerd conform fietsvademecum, met enkele grote missers. Voorbeelden zijn minumum breedte, minimum binnenstraal, hindernissen
3: fietsinfrastructuur is niet ontworpen en uitgevoerd conform fietsvademecum, er zijn teveel knelpunten die niet meer aangepast kunnen worden (wegens plaatsgebrek door het andere project bijvoorbeeld)
4: Er is structureel iets misgelopen met ontwerp of uitvoering van de infrastructuur. Er is maar een klein deel dat kan behouden blijven.
5: Er is structureel iets misgelopen met ontwerp en uitvoering van de infrastructuur. Alles afbreken en opnieuw beginnen is de enige optie.
Boeiend allemaal. Doet me een beetje denken aan het artikel dat ik vanmorgen las. Brussel gaat snelheidsovertredingen in zone 30 niet meer vervolgen. Als Leuven hetzelfde beleid gaat voeren, en daar ziet het eigenlijk wel naar uit, dan zijn we weer blij geweest met een dode mus.
BeantwoordenVerwijderen