Over auto’s, fietsers en openbaar vervoer …

Meer genuanceerde info over fietsers lazen we in de Woensdagsmail van Centrummanagement Leuven.

Sinds zijn uitvinding heeft koning auto steeds meer terrein gewonnen. Maar het besef dat de auto eigenlijk niet thuishoort in een stedelijke context, groeit. De milieuproblematiek is zelfs niet eens het enige probleem. In een stad is de wagen gewoonweg niet het meest praktische transportmiddel.
De Leuvenaar spreekt dit, door zijn gedrag alvast niet tegen. Even wat cijfertjes erbij halen: de onderstaande tabel geeft aan welke vervoermiddel de bezoekers van de Leuvense winkelcentra gebruiken en voor drie producttypes (bron: detailhandelsstudie Vlaanderen).
DG staat voor frequent aangekochte goederen (voeding)
PG staat voor periodieke aankopen (mode en geschenken )
UG staat voor uitzonderlijke aankopen (vb electro)

Voor dagelijkse aankopen en voor uitzonderlijke aankopen scoort de auto nog steeds hoog. Het zijn overigens aankopen die nog steeds vaak perifeer gebeuren.
Voor periodieke aankopen goederen daalt het aandeel van de auto tot pakweg 40 %. Dat cijfer vraagt wel enige duiding. Vooral de Leuvenaars laten de auto thuis staan, omdat zij gewoon sneller in het centrum zijn op een andere wijze (fiets of openbaar vervoer).
De Leuvenaar vertegenwoordigt circa 40% van de omzet die de detailhandel in de stad maakt. In aantal bezoekers is hun aandeel wat groter omdat zij vaker in de stad zijn voor kortere duur.
Het wagengebruik is in hoofdzaak terug te vinden bij de bezoekers die uit het verzorgingsgebied van de stad komen. Hun aandeel in de omzet bedraagt 60%. Dat blijft dus een belangrijke groep. Maar ook in deze groep komt openbaar vervoer aan de orde. Er zijn immers grote delen van Bertem en Herent,die gebruik kunnen maken van de stadsbussen.

Onaangepast autogedrag teistert Leuven

Leuven heeft gekozen voor een positief autobeleid. Hoeveel vierwielers er in de stad precies aanwezig zijn, valt moeilijk te schatten, maar rekening houdende met zowel de inwoners als de bezoekers, moeten het er vele tienduizenden zijn. Elk jaar groeit dat aantal. Helaas groeien de onveiligheid en chaos die deze vierwielers teweegbrengen mee. Hoog tijd om daar iets aan te doen.

Inzake politietoezicht op het gedrag van autochauffeurs in het algemeen heeft Leuven hoe dan ook nog een lange weg af te leggen. Bergen auto's die onder pleinen werden gestapeld, door auto's versperde fietspaden, autochauffeurs die met een totaal onaangepaste snelheid door de stad razen en in volle vaart zigzaggend tussen fietsers door fietsstraten en over voetpaden rijden, … het zijn slechts enkele feiten waaraan voetgangers en fietsers zich dagelijks ergeren.

De fraaiste stunt die we recent opmerkten kwam van een jonge autochauffeur die, zonder handen aan het stuur, druk bezig met zeer belangrijke zaken op zijn smartphone, zonder ook maar ergens naar te kijken, losjes en aan minstens 15 km per uur doorheen het Leuvense verkeer reed. Je staat ervan te kijken dat zo’n man niet meteen fietsers of voetgangers omver rijdt. Een goede intuïtie inzake aanstormend fietsverkeer of gewoon veel geluk: geen idee. We zouden voor deze kerel in ieder geval geen levensverzekering willen afsluiten. In Leuven hoeft zo’n scène tegenwoordig niet meer te verbazen.

Nog erger is dat veel auto's technisch helemaal niet in orde zijn. Rijden met kapotte verlichting lijkt een standaard bij heel wat autogebruikers, hoewel ze hiermee riskeren fietsers aan te rijden en dus andermans leven acuut in gevaar brengen. Dat in Leuven niet meer ongevallen met autochauffeurs gebeuren, wekt verwondering. Aan het begin van ieder academiejaar houdt de politie een actie die autochauffeurs eerst sensibiliseert en vervolgens dan maar verbaliseert. Tijdens snelheidscontroles hadden agenten wat dat betreft alvast steeds de handen vol. Een goede zaak, maar het effect van die acties ebt zeer snel weg.

Dat er vlakbij de centrale autoparking onder het Ladeuzeplein ook nog altijd auto's op straat worden geparkeerd, is een ander euvel dat men niet lijkt te kunnen of willen uitroeien. Het valt eigenlijk niet te begrijpen dat iemand ervoor kiest z’n auto liever op straat neer te zetten dan dit te doen in  een bewaakte, overdekte en betalende autoparking. Het moet zijn dat enkele meters extra wandelen er te veel aan is. Wat betreft het parkeren van auto's zijn Leuvenaars en bezoekers bijzonder creatief. Hoewel er systematisch en in sommige straten regelmatig autoparkings worden bijgebouwd, is het veel handiger om auto's gewoon neer te zetten waar men dat zelf interessant vindt. Verkeersplateau's of inritten blijken uitstekend geschikt om een auto te plaatsen, maar alle andere vrije plaatsen doen het minstens even goed. Een bijzondere plek is het oplaadpunt voor elektrische wagens en auto's op de Tiensevest ter hoogte van het stadskantoor. Dat moet met grote voorsprong de duurste autoparkeerplaats van de stad zijn. Een elektrische auto opladen zie je hier slechts zeer uitzonderlijk gebeuren. auto's staan er nooit, of slechts zeer tijdelijk. Helemaal problematisch is en blijft de rest van de stationsomgeving. Nadat er weer eens een grote sensibiliseringsactie is gehouden, daalt het aantal illegaal wachtende auto's eventjes, maar het duurt nooit lang vooraleer de fietspaden en omgeving weer flink vol wachtend metaal staan. Mooi is anders en voor toeristen die per trein in Leuven arriveren, is dat een alles behalve fraai welkom. Systematisch beboeten en wegjagen van de fout stilstaande auto's lijkt de enige oplossing om de vele hardleerse chauffeurs een lesje te leren.

Conclusie: wie investeert in autobeleid en het aanmoedigen van autogebruik moet ook investeren in het doen naleven van de gebruiksregels ter zake. Leuven is momenteel overgeleverd aan autochauffeurs. Mits aangepast gedrag is daar hoegenaamd niets mis mee. Maar in deze stad wordt door vele autochauffeurs blijkbaar vergeten dat er nog een andere en veel zwakkere weggebruiker bestaat: de duizenden inwoners die dagelijks zonder auto in Leuven komen winkelen en proberen te genieten van de stad. Over hen wordt niet gesproken. Zij moeten hun plan maar trekken. Er zijn weinig steden waar autochauffeurs zich zo nonchalant en vaak zonder enig respect voor andere weggebruikers gedragen. In Leuven begint één en ander uit de hand te lopen. Er gaat nauwelijks een dag voorbij zonder dat een autochauffeur tegen een voetganger rijdt, meestal gelukkig zonder veel erg. Aan die mentaliteit moet dringend iets veranderen vooraleer er zeer ernstige ongevallen gebeuren. Veel voetgangers op zebrapaden spreken tegenwoordig van autoterreur. In dat geval geldt slechts één regel: terroristen moet je aanpakken vooraleer ze kunnen toeslaan.


Dit is een parodie op een vorig bericht.

Onaangepast fietsgedrag teistert Leuven

Het decembernummer van Handelen, het blad van de Leuvense handelaars, ging weer tekeer tegen de fietsers in Leuven.

Handelen december 2014 p19

Handelen december 2014 p21

Net zoals in 2012 trouwens.

Handelen december 2012 p27

Dat wordt uitkijken naar het nummer van december 2016!

Reglementair: enkelrichting fietspaden

Op p. 93 en 94 van het 'Geïllustreerd reglement van de wegbeheerder' lezen we:

Art.: 9.3. Verkeersborden C5 tot C19.
De silhouetten die voorkomen op de verkeersborden C5, C6, C7, C9, C11, C13, C15, C17 en C19 mogen op eenzelfde verkeersbord gegroepeerd worden.
Het aantal gegroepeerde silhouetten mag echter niet groter zijn dan drie. Buiten de bebouwde kommen bedraagt dit aantal ten hoogste twee.
Bij gelijktijdig gebruik van de symbolen van de verkeersborden C9 en C11 worden deze op eenzelfde verkeersbord gegroepeerd.
...
Om alle verwarring bij weggebruikers te vermijden: dergelijke verkeersborden
aan de rechterkant gelden voor de hele breedte van de openbare weg.

- C11 “Verboden toegang voor fietsers”. Dit verkeersbord geldt niet voor rijwielen met hulpmotor en motorfietsen. Als we deze weggebruikers toch de toegang willen verbieden, moeten de verkeersborden C7 en of C9 worden geplaatst of hun silhouetten gegroepeerd op eenzelfde verkeersbord. Artikel 2.15 1° (K.B.) bepaalt:
"Rijwiel", elk voertuig met twee of meer wielen, dat wordt voortbewogen door middel van pedalen of van handgrepen door één of meer van de gebruikers en niet met een motor is uitgerust, zoals een fiets, een driewieler of een vierwieler.
De bevestiging van een elektrische hulpmotor met een nominaal continu vermogen van maximaal 0,25 kW, waarvan de aandrijfkracht geleidelijk vermindert en tenslotte wordt onderbroken wanneer het voertuig een snelheid van 25 km/u bereikt, of eerder, indien de bestuurder ophoudt met trappen, brengt geen wijziging in de classificatie als rijwiel. Het niet bereden rijwiel wordt niet als voertuig beschouwd.
Bevestiging van een aanhangwagen aan een rijwiel brengt geen wijziging in de classificatie van dit voertuig.”
Als verkeersborden C9 en C11 worden geplaatst om het einde van een fietspad op een berm aan te duiden, moeten zij worden aangevuld met een onderbord met het opschrift “op de berm”.

- Verkeersborden C9 en C11 mogen niet worden geplaatst ter bevestiging van het verbod, resulterend uit het artikel 9.1.2.1° van het Algemeen Reglement op de politie van het wegverkeer en van het gebruik van de openbare weg, een links gelegen fietspad of gelijkgrondse berm te gebruiken.

Bij kruisingen van dubbelrichting en enkelrichting fietspaden zien we nochtans dikwijls C11 borden verschijnen.

Van Wayenberghlaan, Leuven

Spijtig: het gebruik van beide linksgelegen fietspaden wordt hierdoor verboden in beide richtingen, en dan bovendien alleen voor niet-gemotoriseerde rijwielen. Bromfietsers moeten zich namelijk van bord C11 niets aantrekken.

Eigenlijk moest hier een bord C1 geplaatst zijn (enkelrichting), zoals gelukkig op veel plaatsen wel gebeurt.

Ik heb dit in het verleden al met succes gemeld, want die borden op de ring zijn ondertussen aangepast. Ik zal deze borden ook nog maar eens melden.

Nog twee slecht voorbeelden:


Maar ook een goed voorbeeld:

Reglementair: haaientanden

Op p. 201 en 202 van het 'Geïllustreerd reglement van de wegbeheerder' lezen we:

Art. : 18.2. Streep gevormd door witte driehoeken. Deze streep wordt aangebracht op de plaatsen waar de bestuurders, indien nodig, moeten stoppen om voorrang te verlenen. Zij wordt enkel aangebracht over de breedte van de rijbaan die deze bestuurders normaal gebruiken.
Zij wordt gevormd door driehoeken waarvan de basissen naast elkaar gelegen zijn en waarvan de top gericht is naar de bestuurders die voorrang moeten verlenen.
Deze driehoeken zijn ongeveer 0,70 m hoog en hebben een basis van ongeveer 0,50 m. Tussen de zwaartelijnen vanuit voornoemde top moet er een tussenafstand zijn van ongeveer 0,70 m, en deze tussenafstand wordt parallel met de basislijn gemeten overeenkomstig plaat 4 van bijlage 4 tot dit besluit.
Die streep moet zodanig aangebracht worden dat de bestuurder die ervoor stopt, een zo ruim mogelijk zicht heeft op de weg waar de andere bestuurders voorrang hebben, zonder dat hij daarom geïmmobiliseerd wordt op een oversteekplaats voor voetgangers of op een fietspad.
Indien evenwel op die plaats overlangse markeringen een fietspad aanduiden, moet zij aangebracht worden vóór deze overlangse markeringen en zo nodig voorbij deze markeringen herhaald worden rekening houdend met hetgeen in vorig lid bepaald is.

Commentaar:
1) Deze markeringen mogen niet aangebracht worden als er geen verkeersbord B1 is.
2) Het is belangrijk om de driehoeken met de hoekpunten te richten naar de bestuurders die voorrang moeten verlenen. De vorm van de witte driehoeken moet aangepast worden aan de plaatselijke omstandigheden.

Wat zien we dikwijls op gewestwegen of wegen die samen met AWV worden vernieuwd? Dat er haaientanden worden geschilderd aan fietsoversteekplaatsen met lichtenregeling, zonder bord B1, en dat er van een gewone stopstreep geen sprake is.

Aarschotsesteenweg, Wilsele

Dat er op middenbermen haaientanden staan zonder bord B1. Voor fietsers loopt de oversteekplaats door, zij hebben geen bijkomende haaientanden nodig.

Ringweg Gasthuisberg, Leuven

Ringweg Gasthuisberg, Leuven

Vooral dit kruispunt, aan de voet van het VAC en dus in de voortuin van AWV Vlaams-Brabant, is er gekend voor.

Zero emission

... net zoals mijn fiets trouwens.

Justus Lipsiusstraat, Leuven

Vier op een rij

Justus Lipsiusstraat, Leuven

Justus Lipsiusstraat, Leuven

Langst de Wakkerzeelse bane (1)

Het slechtste en oudste stukje fietspadinfrastructuur van Wijgmaal en omstreken is bijna heraangelegd. Tijd om nog eens te gaan kijken wat er van de aalmoesinfrastructuur overblijft.

Plan deel 4: van Puttebosstraat tot Meerstraat
Op de hoek met de Puttebosstraat ligt een waterslikker in het midden van het fietsrijspoor.
Op het T-kruispunt met de Meerstraat is er geen boordsteenverlaging voorzien voor fietsers die oversteken. Het ontwerp gaat er blijkbaar van uit dat fietsers maar op het zebrapad moeten oversteken. Een rare kronkel die we nog meerdere malen zullen zien terugkomen.

Wakkerzeelsebaan, Wijgmaal

Wakkerzeelsebaan, Wijgmaal

Plan deel 3: Van Meerstraat tot Meerstraat
Ook op het andere T-kruispunt met de Meerstraat is er geen boorsteenverlaging voorzien voor fietsers die oversteken.

Palen voor verkeersborden staan te dicht tegen het fietspad, iets dat meermaals terugkomt.

Plan deel 2: Van Meerstraat tot Hambosstraat

Palen voor verkeersborden staan te dicht tegen het fietspad. Ook de houten palen op de vrije strook tussen rijbaan en fietspad voorspellen niet veel goeds. Fietsers zijn geen vragende partij voor een haag die over het fietspad hangt. Een veiligheidsafstand tot objecten naast het fietspad zit standaard ingebakken in het vademecum.

Wakkerzeelsebaan, Wijgmaal

Wakkerzeelsebaan, Wijgmaal

Aan de spoorwegovergang moet het fietspad nog veel liefde krijgen van de NMBS. De spoorwegovergang werd onlangs vernieuwd: er kwamen nieuwe spoorstaven en dwarsliggers, en een dempende opvulling tussen de sporen van een nieuw type dat ik nog nergens heb gezien. Alleen is de overgang nog even smal als vroeger. En weer een waterslikker op het fietsrijspoor omdat het fietspad er weer een andere kronkel volgt dan op de plannen..

Wakkerzeelsebaan, Wijgmaal

Wakkerzeelsebaan, Wijgmaal

Wakkerzeelsebaan, Wijgmaal

Plan deel 1: Van Hambosstraat tot Baron Descampslaan

Palen voor verkeersborden staan te dicht tegen het fietspad.

Het kruispunt met de Baron Descampslaan is echt een OVMK met een hoge aalmoesfactor.
Alhoewel de grens der werken op de plannen tot over het kruispunt reikte, werd dit ten nadele van de fietsers ingekort. Bovendien krijgt het fietspad er weer een rare kronkel die niet op de plannen staat.
De boordstenen van vroeger blijven bestaan, en er werden er enkele bijgelegd.

Ik heb het fietsrijspoor in de voorrangsrichting even ingeschetst.

De boordsteen die men was vergeten te verlagen in 2008, blijft.

Wakkerzeelsebaan, Wijgmaal

De boordstenen op de fietsoversteek blijven.

Wakkerzeelsebaan, Wijgmaal

Baron Descampslaan, Wijgmaal

En waar er een nieuwe boord werd gegoten, is er ook terug een verhoging op het fietsrijspoor.

Wakkerzeelsebaan, Wijgmaal

Ik vermoed dat de fietsers die de voorrangsrichting moeten volgen, zich tussen (of tegen) het autoverkeer moeten werpen ter hoogte van de verlaging voor de garage inrit.

Baron Descampslaan, Wijgmaal

De fietsers moeten zich weer aanpassen aan de infrastructuur, in plaats dat de infrastructuur werd aangepast aan de fietsers. Dat wil zeggen het fietspad verlaten op de boordsteenverlaging van garageinrit of zebrapad, even zijdelings tussen het autoverkeer invoegen, en daarna terug via de boordsteenverlaging van het zebrapad terug het fietspad op.

Is dit nu hoogstaande fietsinfrastructuur?

Einde van een droom (tweede maal)

Sinds het verkeersbord F45b werd opgenomen in de wegcode (maart 2013), was ik aan het wachten op het verschijnen van deze verkeersborden in het Leuvense straatbeeld.

Na meer dan een jaar wachten: noppes. Ik vroeg het nog eens na. Misschien had ik beter moeten weten.

Leuven houdt blijkbaar meer rekening met de wensen van een obscure Bromfietsersbond, dan met de razend populaire Fietsersbond. Triestig word ik daarvan. Leuven Bromfietsstad, here we come.

Update: verkeersbord enkel te gebruiken in Leuven. (C) Joost Vandamme

Update: blijkbaar heeft de technische dienst in 2014 toch al één verkeersbord vernieuwd.

Boven op den berg

Voor deze verkeersborden was ik eigenlijk de berg voor opgereden. Een lezer had me er op attent gemaakt dat er boswegen in Waalse bossen door voetgangers fietsvrij worden gemaakt door wat rode tape over het symbool van de fietser te plakken op verkeersborden F99a of F99c. Dat is natuurlijk niet geldig.

Twee bemerkingen bij de situatie in Holsbeek:
- Dit bord is geldig over de volledige breedte van de openbare weg, en kan dus hier niet gebruikt wordt om de toegang op een paadje in de berm te regelen.
- Het bord dat het einde van dit verbod aanduidt werd niet geplaatst

Deze borden voldoen niet aan de plaatsingsvoorwaarden en zijn dus van nul en generlei waarde.

IJzersteenpad, Holsbeek

IJzersteenpad, Holsbeek

IJzersteenpad, Holsbeek

Fietsers willen enkel het dieper gelegen kruispunt vermijden.

IJzersteenpad, Holsbeek

IJzersteenpad, Holsbeek

Beetje bij beetje

Water en fietsen, soms is het pittoresk.

Lijnloperspad, Wilsele

Water en fietsen, soms is het pittoresk.

Dijle, Wilsele

Water en fietsen, soms is het niet zo pittoresk.

Bij het dichtleggen van de sleuf voor de ondergrondse 70kV kabels zijn ze het afwateringsgrachtje vergeten te graven dat hier vroeger lag. De berm ligt er nu ook meer dan 20cm hoger dan vroeger. De grond zal nog wel wat inklinken, maar toch. Het dieper gelegen fietspad kan niet meer afwateren. Het gebrek is gemeld dus wij fietsers leven voorlopig op hoop.

Lijnloperspad, Wilsele

Heel toevallig had ik het schupje-voor-je-weet-maar-nooit aan mijn fietsbak hangen.

schupje-voor-je-weet-maar-nooit

Lijnloperspad, Wilsele

Lijnloperspad, Wilsele

Helaas waren de steel en de beschikbare tijd wat te kort om het werk af te maken. Maar beetje bij beetje zal het wel lukken. Indien ik telkens toevallig het schupje-voor-je-weet-maar-nooit bij me heb natuurlijk.

Halverwege den berg

In mijn scouts-fietstocht-jeugd was het oppervlak van dit straatje een echte ramp. Maar in mijn jeugd was de kwaliteit van onze jeugd-fiets-remmen ook een echte ramp, zo met van die kleine remblokjes die eigenlijk altijd versleten waren, en een beetje later onze schoenzolen ook. Wat overblijft is de signalisatie uit mijn jeugd, deze is nu nog altijd een ramp.

Onderaan staat dat fietsers en bromfietsers zich mogen niet keren in deze straat, waarschijnlijk zijn ze zo lang en weinig draaibaar dat ze dwars op de holle weg zouden blijven steken. Gevaarlijk dus verbieden!

Koningsstraat, Leuven

Bovenaan staat dat de toegang van deze straat, dus in twee richtingen, verboden is voor fietsers en bromfietsers. Gevaarlijk dus verbieden!

Koningsstraat, Leuven

Deze signalisatie dateert overduidelijk uit de tijd toen er nog geen verkeersborden waren uitgevonden, de verkeersbord-oertijd dus. Toen de ruïnes van kasteel Kesselstein nog fier pronkten op de Kesselse hellingen.

Ernaast zien we een recenter bord staan uit de verkeersbord-middeleeuwen: de oude F1 die nog maar geldig is tot 1 juni 2015. Ze staat nu al niet meer beschreven in de verkeersbord-geschiedschrijving.

Vlaanderen dacht met een verkeersbordendatabank de vlam in een echte verkeersbord-renaissance te kunnen steken. Niet gelukt dus. Het heeft vooral veel geld gekost en overal staat nog oude brol.

Onder aan den berg

Aan de voet van de Kesselse berg kwam ik redelijk nieuw uitziende fietsrekken tegen. Ik weet niet wat ik van deze evolutie moet vinden. Was er hier een zo grote fietsparkeernood gepaard aan een gebrek aan vrije ruimte zodat fietsers hun stalen ros voortaan maar op straat moeten achterlaten ter buffering van het autoverkeer?

Bergstraat, Kessel-Lo

Bergstraat, Kessel-Lo

Fietsparkeren en de bindende kracht van de bevelen van de bevoegde personen

Wanneer je de wegcode herleest in het licht van fietsparkeren en met in het achterhoofd dat in art.2 bepaalt dat 'het niet bereden rijwiel niet als voertuig wordt beschouwd', hoe moet je dan art. 4 interpreteren?

1 DECEMBER 1975. - Koninklijk besluit houdende algemeen reglement op de politie van het wegverkeer en van het gebruik van de openbare weg. [BS 09.12.1975]

Artikel 4. Bindende kracht van de bevelen van de bevoegde personen

4.1. De weggebruikers moeten onmiddellijk gevolg geven aan de bevelen van de bevoegde personen.

4.2. Als bevelen worden inzonderheid beschouwd :

1° de arm rechtop gestoken, wat stoppen betekent voor alle weggebruikers, behalve voor die welke zich op een kruispunt bevinden en dit dan ook moeten vrijmaken;

2° de arm of de armen horizontaal uitgestrekt, wat stoppen betekent voor de weggebruikers die naderen uit richtingen welke deze aangewezen door de arm of armen, dwarsen;

3° het overdwars zwaaien met een rood licht, wat stoppen betekent voor de bestuurders naar wie het licht gekeerd is;

4.3. De bevelen gericht tot de in beweging zijnde weggebruikers kunnen slechts gegeven worden door personen die de kentekens van hun functie dragen.

Die kentekens moeten zowel 's nachts als bij dag te herkennen zijn.

4.4. Elke bestuurder van een stilstaand of geparkeerd voertuig moet dit verplaatsen zodra hij daartoe door een bevoegd persoon aangemaand wordt.

Weigert de bestuurder of is hij afwezig, dan mag de bevoegde persoon ambtshalve voor de verplaatsing van het voertuig zorgen. De verplaatsing gebeurt op risico en kosten van de bestuurder en de burgerlijk aansprakelijke personen, behalve wanneer de bestuurder afwezig is en het voertuig reglementair is geparkeerd.

Zonder het optreden van een bevoegd persoon kan dit recht in dezelfde omstandigheden, niet door een weggebruiker uitgeoefend worden.

Als je naast je fiets staat, ben je theoretisch een voetganger en geen bestuurder. Je niet bereden rijwiel is geen voertuig. Bevoegde personen kunnen je dus niet aanmanen om je fiets te verplaatsen. De bevoegde persoon mag ook niet zorgen voor een ambtshalve verplaatsing wanneer je weigert of afwezig bent.

Hoe rechtvaardigt de politie dan eigenlijk haar optreden tegen die fietsen op het Martelarenplein?

The bridge

Ik schreef hier al eerder mijn bedenkingen neer omtrent de enige fietsinfrastructuurinvestering die Vlaanderen heeft gepland op Leuvens grondgebied in 2015.

Het spijtigste vind ik echter dat bestaande fietsroutes aan elkaar geknoopt worden met 'verkeerseilandjes zodat de oversteek naar de al bestaande fietspaden vlot kan gebeuren'. Niet echt vlot wanneer er meerdere fietsers een steenweg met 70km/u regime tegelijk willen oversteken tijdens de spitsuren.

Wat werd hier niet overwogen: tunnels of bruggen. Omdat de aanleg hiervan conceptueel inhoud dat de fietsroute aan de noordelijke kant van de snelweg blijft, en dus een toekomstige autoverbinding zou hypothekeren.

Is er plaats voor tunnels? Uiteraard wel.

tunnel onder Naamsesteenweg, Heverlee

tunnel onder Waversebaan, Heverlee

Is er plaats voor bruggen? Ja want de helling kan in de talud van de snelweg worden gelegd, en de fietsbrug aan de bestaande brug gehangen.

brug over Naamsesteenweg, Heverlee

brug over Naamsesteenweg, Heverlee

Het werd al eens uitgevoerd een kleine 20km ten westen.

Een mooi park met fietspaden

Een mooi staaltje wishfull thinking las ik vorig jaar in de krant:

In plaats van het drukke verkeer voor hun deur nu krijgen ze een mooi park met fietspaden. 

Moest dat eens waar zijn. Het wordt helaas een fietsstraat met een kasseistrook in het midden, waarlangs enkele woonblokken worden ontsloten. De kasseistrook zou wel smaller worden dan in onderstaand beeld nog wordt getoond.

Bovenaanzicht Parkweg

De juiste rijrichtingen staan ook nog niet vast, omwille van de sluipverkeerproblematiek waar Leuven en de bewonercommittees bezig zijn.

Persoonlijk had ik liever een kasseistraat voor het autoverkeer met een vrijliggend dubbelrichting fietspad gezien, zodat de autofile 's morgens aan de Koning Albertlaan de fietsers volledig niet blokkeert.

Veloklussers

In nieuwsbrief nummer 72 van de Fietsersbond lazen we dit nog in een interview met fietsenmaker Koen Van Eygen:

Kan een goede fiets een auto vervangen?
“Voor elke verplaatsing is er ondertussen wel een fiets. De vouwfiets in combinatie met het openbare vervoer voor de langere afstanden en kindervervoer met de bakfiets zijn voor de hand liggend. Meer en meer klusjesmannen, koerierbedrijven en zelfstandigen die in een verkeersluwe stad gevestigd zijn, zien ook de mogelijkheden en voordelen van een bakfiets.”

En inderdaad, behalve de Kotfather met zijn bakfiets die een gekend gezicht is, heeft Leuven sinds kort ook een fietsende electricien.

Zijn er nog klussers in Leuven die zich met de fiets verplaatsen en die zouden moeten vermeld worden?

Klimaatambassadeurs

De tweede uitdaging van de klimaatambassadeurs was uitzoeken welke vervoersmiddelen het minste impact op het milieu hebben.



Hmmm.
Na het bekijken van het filmpje even een kleine analyse met behulp van Google Maps, en met wat gewone breinkunde.

Traject bus + stukje tevoet 3,5km 11 minuten

Traject elektrische auto 3,5km 12 minuten (+1)

Traject elektrische fiets 5,5 km 15 minuten (+4)

Gemiddelde snelheid bus: 19,1 km/u
Gemiddelde snelheid auto: 17,5 km/u
Gemiddelde snelheid fiets: 22,0 km/u

Het gemotoriseerde verkeer langs de kortste weg, en de fietser langs een langere, dat is eigenlijk appelen met peren vergelijken. De fiets wordt in het filmpje dan ook precies als troostprijs tot winnaar uitgeroepen.

Maar indien de fietser deze snelheid zou gehaald hebben op hetzelfde traject als auto en bus, dan zou ze al aangekomen zijn na 9,5 minuten. Geen troostprijs dus maar eigenlijk de echte prijs voor de fiets. En met handschoenen fietsen in de winter is ook comfortabeler dan zonder. Echt.