En toch was hij niet helemaal fietsbaar, waarschijnlijk omdat hij een voetgangersgebied verbind met een voetgangersgebied. Fietsers worden er enkel 'toegelaten'. Blijkbaar rijden ook veel Nederlandse architecten een beetje teveel met de auto om echt fiets-minded te zijn. Met een kleine moeite had men er fietsbare hellingen aan kunnen bouwen. Nu zijn er enkel flauwe hellingen met belachelijk lage treden waarop je als voetganger je ritme altijd kwijtraakt. Haaa! Maar dat gevoel kennen we van in Leuven aan het Professor Van Overstraetenplein, daar zijn ook architecturaal verantwoorde, maar belachelijk diepe treden.
de toegangshelling, met lage trapjes en een fietsgoot |
smalle fietstoegang tot het voetgangersgebied |
er is ook een lift voor wie geen trapjes wil doen |
trapjes aan de andere kant, links zie je een nog flauwere helling, ook met trapjes |
op de brug krijgen fietsers evenveel plaats als voetgangers |
hier begint en stopt het fietsgedeelte |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten