Voordat de spoorwegbrug van de Aarschotsebocht werd aangelegd, waren er twee verbindingen voor voetgangers en fietsers tussen de twee Wilseles. De eerste verbinding was een passerelle die aan de ijzeren spoorwegbrug hing, en die te bereiken was aan elke kant door een betonnen trap met een fietsgoot.
De tweede verbinding was de Schuiteniersbrug, een klein manueel te bedienen voetgangersbrugje, waar je ook met de fiets over kon rijden mits de nodige hoffelijkheid, vermits je er mekaar niet kon passeren. Soms werd het brugje beschadigd door een aanvaring (gebeurde nogal eens tussen kerstmis en nieuwjaar), en moest je wel via de trappen rondgaan.
Ook Wijgmaalbrug zag er vroeger anders uit.
Er kan nu inderdaad meer autoverkeer door als toen, maar voor fietsers blijft het er toch sukkelen omdat de brug niet in het verlengde van de verbindende straten ligt. Altijd dat verhaal van gemiste mobiliteitskansen rond Leuven, het maakt me soms wat triest. Ik schrijf er nog wel eens over.
En tenslotte de brug aan de Vaartkom, die momenteel nog een fietsbrug is. Op de achtergrond wordt het viaduct van de Luedenscheidsingel net gebouwd, vandaag wordt die terug opgekalefaterd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten