Brussel

Zaterdag reden enkele fietsgekken (waaronder ikke) samen met enkele Brusselse Fietsersbonders door de regen in Brussel om de verwezenlijkingen voor fietsers eens te bezichtigen. Ikzelf bijvoorbeeld had nog nooit eerder gefietst in Brussel, en dat viel eigenlijk wel mee, zo op een zaterdag. Bij vroegere bezoeken aan onze hoofdstaf had ik als treinreiziger/voetganger de aanwezigheid van fietsers niet zo opgemerkt.

Frederik De Poortere, fietsmanager van het Brusselse Gewest, gidste ons heuvel opwaarts en heuvel afwaarts. Klaus Bondam was er ook bij.

Achteraf vertelde deze laatste laatste ons dat hij de Belgische bestuurders nogal onbeschoft vond. Richtingsveranderingen werden niet aangegeven, de plaats op de rijbaan wordt niet gerespecteerd, er werd niet gestopt voor voetgangers. En dat goldt zowel voor automobilisten als voor fietsers! Bij hem ging het zo automatisch, links, rechts, stoppen, zelfs een put in de weg werd met een vloeiende beweging voor de achteropkomende fietsers aangewezen. Gerespecteerd worden begint bij de anderen te respecteren. En dat helpt heel veel om het onveiligheidsgevoel weg te werken. Dat lees je onder andere op pagina 8-9 van dit boekje, dat we in analoge vorm mee naar huis kregen.
Hoffelijkheid. Respect. Mmmmhhh.... Daar hebben inderdaad ook in Leuven alle verkeersdeelenemers nog werk mee.