Vrijdagavond, Fietspunt Tiensevest, 17u25. Er zijn nog 10-tal vrije plaatsen in vak F.
De gangen zijn ondertussen al meer dan volzet, en ongeduldige fietsers zetten hun fiets waar hen dat uitkomt. De plekjes waar maar een halve fiets in past, de achterkant van de rekken waar eigenlijk niets mag staan, gewoon tussen twee fietsen gepropt.
De studenten op de fiets blijven gestadig toestromen en rondrijden om de laatste paatsen te vullen. Als ze geluk hebben vertrekt er net voor hun neus een pendelaar naar huis, zodat ze niet helemaal tot achteraan moeten fietsen.
Vrijdagavond, 17u31. De laatste vrije stallingsplaats werd ingenomen door deze lucky bastard.
De volgende studente zet haar fiets dan maar in een hoekje, wetende dat deze mogelijks kan weggenomen worden. Verdient ze geen troostprijs?
Vanaf dan kan je als fietser maar één ding doen: illegaal je fiets parkeren, binnen of buiten. Sommigen verkozen binnen. Sommigen verkozen buiten. Wederom in de wetenschap dat de fietsen kunnen weggenomen worden, of gestolen.
Dit is overduidelijk het falliet van het Leuvense fietsbeleid, het bestaat enkel uit woorden. Het ontbrak de fietsers in Leuven altijd al aan ruimte, en de toekomst kleurt somber voor de meest duurzame verkeersmodus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten